Het is 26 graden. De weg er naar toe blijkt verderop bijna onbegaanbaar. Kuilen in het pad. Veel harder als stapvoets kan het niet. Dwars door het bos. Ergens tussen Longueville en Ouffet een prachtige plek.
Omgeven door de stilte.
Het enige wat je hoort is het gekwinkeleer van de vogels.class=” wp-image-2815 alignright” src=”https://www.mariannevandewater.nl/wp-content/uploads/2019/08/zomertijd-acquisitie.jpg” alt=”zomertijd-acquisitie” width=”254″ height=”169″ /Het is 26 graden. De weg er naar toe blijkt verderop bijna onbegaanbaar. Kuilen in het pad. Veel harder als stapvoets kan het niet. Dwars door het bos. Ergens tussen Longueville en Ouffet een prachtige plek.
Omgeven door de stilte.
Het enige wat je hoort is het gekwinkeleer van de vogels. Het zoemen van de bijen met hun wollig zachte geel-zwarte pakje. Je kan ze bijna aaien. Je hoort nu duidelijk dat het gezoem van de bij anders klinkt dan het gezoem van de nepwesp die ook voorbij vliegt. Ruisend koren. Ergens in de verte blaft een hond.
Verder niets. Niets dan omgeven door de stilte.
Als je naar de hemel kijk zie je wolken zoals je ze vroeger tekende. Een platte onderkant en wollig van boven. Samen met uitgewaaierde wolken die windveren maken. Er tussendoor het meest prachtige babyblauw wat je ooit gezien hebt. Het piept er regelmatig tussendoor. Heel hoog aan de hemel loopt een ragfijne penseel dunne witte lijn van een vliegtuig. De glooiende weidsheid rondom is omzoomd door een bosrand in alle kleurschakeringen groen die je je maar kunt bedenken. En een manshoog maisveld. Mijn lange oranje gelakte nagels vallen bijna uit de toom. Verschillende vlinders fladderen voorbij en de zwaluwen zwermen af en aan voor hun lunchhapje. Een verdwaalde voetganger.
Verder niets. Niets dan omgeven door de stilte.
De zon kust mijn huid. Ik voel een zachte bries langs mijn gezicht strelen. Een vlieg kriebelt op mijn arm. De stoppels van het pas gemaaide korenveld prikken in mijn kuit.
Verder niets. Niets dan omgeven door de stilte.
Wolken wisselen elkaar af en maken plaats voor felle zonnestralen. Dat is genieten! Een keer hoor je heel ver weg een motor voorbijgaan. Je ruikt de geur van pas gemaaid gras. Een vleugje zonnebrand. Een zweem van gedroogd koren. Dat klopt dan ook precies. Want midden in dat pasgemaaide korenveld bevind ik me.
Omgeven door de stilte en verder niets.
Horen, kijken, ruiken en voelen Het enige wat je nog mist is het spreken. Dat komt doordat dit het middel is wat ik zelf het meeste gebruik. En nu even rust geef. Mijn mond van het spreken, net zo oranje gestift als mijn nagels is nu stil. Zomertijd. Maar voel je vrij dit verhaal hardop te lezen, Dan spreek jij. En lees je een verhaal voor met gevoel. En dat is precies wat ik doe bij koude acquisitie. Een verhaal vertellen met een gevoel. En verder niets.
